Het Nationaal Stressdebat; wat viel mij op?

Stress

Presentatie Stress inZicht©: de impact

Verslag van een deelnemer aan de presentatie Stress inZicht©:

Mijn agenda was afgelopen week toch weer voller dan ik dacht. Veel leuke dingen die op mijn pad kwamen.

Ik heb mijn certificaat gehaald van de basistraining voor taalvrijwilligers, waardoor ik nog meer inzicht heb gekregen m.b.t. laaggeletterdheid. Hierdoor ben ik nog beter in staat om deze mensen te helpen. Tijdens deze laatste bijeenkomst hoor ik veel goede verhalen over de trainingen die gegeven worden bij het vrijwilligerscollege van WijZijn. Mijn vriendin, die ook de training voor Taalvrijwilligers volgt, heeft de dag erop een training over stress in zicht, maar ze moet deze afzeggen wegens andere verplichtingen. Het lijkt me wel leuk om deze training te volgen, dus ik vraag of ik niet in haar plaats kan gaan. Zo gezegd, zo gedaan.

Ik woon op 18 februari 2016 de presentatie en workshop “Stress inZicht©” bij, die door Voorkom Onnodig Verzuim aan het Vrijwilligers College is aangeboden, als gevolg van de maatschappelijke beursvloer van de Roosendaalse Uitdaging.

Door alle leuke dingen ben ik toch wel wat over mijn grenzen gegaan de laatste tijd. Ik wil graag naar de presentatie, maar ik sta moe op. Ik roep het ook uit: “Ik ben moe!”

Hiermee verandert er natuurlijk niks aan mijn vermoeidheid en dat realiseer ik me ook. Ik probeer toch wat energie bij elkaar te rapen en ga op weg naar de training. Fijn dat ze een inloop ingepland hebben, zodat je de tijd hebt om aan te komen. Ik ben echter zo traag dat ik net op tijd binnen kom. Ik word vriendelijk ontvangen door Caroline Maat, organisator van het vrijwilligerscollege, en door Jennifer Hanenberg Elders, de cursusleider.

We beginnen meteen en ik merk dat ik eigenlijk nog niet echt ben aangekomen. Ik hoor Jennifers verhaal half, dat ze een HR- achtergrond heeft. Bij het woord burn-out wordt er iets getriggerd in mij. Hier staat dus duidelijk iemand die zelf processen heeft doorlopen.

Dit is interessant.

Jennifer gaat verder met de introductie en beantwoordt vier vragen. Haar openheid brengt met zich mee dat ze zich kwetsbaar op durft te stellen. Hierdoor geeft ze de aanwezigen ook toestemming om hun eigen kwetsbaarheid te laten zien.

Nadat ze haar verhaal verteld heeft vraagt ze of iemand het leuk vindt om te schrijven. Enthousiast roep ik ja! Ik word gevraagd om een stukje voor de website te schrijven en dit vind ik leuk (valkuil van mij, ik vind zoveel dingen leuk!).

We zijn met een groep van ruim 20 deelnemers en ik mag beginnen met mezelf voor te stellen en de overige vragen te beantwoorden.

De vragen zijn:

  • Wie ben je?
  • Welk vrijwilligerswerk doe je?
  • Voor welke uitdaging sta je?
  • Wat geeft jou energie?

Bij mijn uitdaging van dit moment word ik nogal emotioneel. Kennelijk is de toon gezet, want ook mijn buurvrouw en haar buurvrouw worden bij hun eigen verhaal ook emotioneel. We horen van elkaar wat voor vrijwilligerswerk we doen en het valt al heel snel op dat er een groep mensen bij elkaar is die allemaal bevlogen en betrokken zijn bij hun vrijwilligerswerk. Wat mij opvalt is dat er veel mensen hooggevoelig zijn.

Veel van de aanwezigen hebben of zelf, of noodgedwongen de keus gemaakt om hun bijdrage aan de maatschappij te leveren in de vorm van vrijwilligerswerk. Dit zijn mensen die iets toevoegen en mensenmens zijn.

Deelnemers tijdens presentatie en workshop Stress inZicht©

Deelnemers tijdens presentatie en workshop Stress inZicht©

Het deelrondje duurde best lang en het ging diep, ondanks dat veel mensen elkaar niet kenden.Jennifer liet iedereen de ruimte voor zijn of haar eigen verhaal. Er werd niet opgejaagd gereageerd door tijd ofzo. Ieder verhaal was weer waardevol. En het viel me op hoe goed ik, ondanks mijn eigen verhaal, de verhalen van anderen in mij op kon nemen. Dit is echt de verbindende kwaliteit van Jennifer geweest, waardoor dit tot stand kon komen. Daarnaast hoor je zoveel herkenning bij elkaar, dat kan op zich al een stukje rust brengen. De herkenning dat je niet de enige bent die door een proces gaan. En uiteraard hebben we allemaal onze eigen processen.

 

 

Vervolgens werd er heel veel theoretische informatie gegeven van de informatie die op haar website te vinden is. Het schema stress inZicht werd behandeld. Ik heb hele klachten reeks van lichamelijke en emotionele klachten voorbij zien komen. Ik ken ze uit mijn broekzak, helaas. Ik voelde me door ingrijpende oorzaken ook jarenlang overvraagd.

Stress

Al deze zaken kan ik nu meer een plekje geven. Jennifer deelt haar eigen pad met ons waardoor de theoretische achtergrond erg boeiend is om naar te luisteren. Ik merk dat het voor mij wel wat veel is, ook omdat mijn concentratie niet optimaal is. Door de persoonlijke betrokkenheid weet Jennifer me wel te blijven boeien.

Dan sluiten we na een korte pauze af met een verwerkingsopdracht, waarbij we onze energiegevers en onze energielekken in beeld brengen. We mogen plaatjes uit tijdschriften uitzoeken of met stift of pen woorden opschrijven.

 

Dit soort opdrachten heb ik al vaak uitgevoerd en ik blijf dit een leuke verwerkingsvorm vinden. De workshop had voor mij best nog wat langer mogen duren.

Ik heb in mijn leven heel wat therapeuten gezien en heel wat trajecten doorlopen o.a. door burn-outklachten. Als ik nu weer in een burn-out zou zitten dan zou er een grote kans bestaan dat ik voor een traject bij Jennifer zou kiezen. Ze heeft deskundige ervaring hoe HR in bedrijven werkt en ze heeft de ervaringsdeskundigheid van een burn-out en ze is opgeleid als bedrijfscounselor. Daarnaast heeft ze stress inzichtelijk gemaakt met een model. Vanuit dit model kan ze door haar persoonlijke ervaring en door haar overzicht en inzicht in zaken mensen helpen om naar een hoger plan te tillen.

Na de workshop ga ik snel naar de markt nog wat boodschappen halen en vervolgens snel naar huis, eten en werken. Dan ’s avonds weer een bijeenkomst. Die nacht slaap ik slecht en heb nog wat andere klachten. Toch maar eens wat beter naar mijn lichaam gaan luisteren….

Het schrijven van dit stukje blijkt voor mij een goede creatieve verwerking te zijn. Wat dat betreft was mijn eerste reactie met een enthousiaste JA heel goed.

Voel je ook meer stress dan goed voor je, is neem dan eens een kijkje op de website van Jennifer Hanenberg Elders: www.voorkomonnodigverzuim.nl

Ben je vrijwilliger en wil je jezelf verder ontwikkelen? Dan kan het Vrijwilligerscollege Roosendaal wellicht iets voor je betekenen. Neem eens een kijkje op www.wijzijnroosendaal.nl

Voorkom Onnodig Verzuim

Welke gevolgen heeft de WMO voor werknemers en werkgevers?

Vandaag woonde ik de Buitenhof TV-uitzending bij, die in verband met het Prinsjesfestival en 200 jaar Prinsjesdag vanuit mijn woonplaats Den Haag werd uitgezonden. Staatssecretaris Van Rijn sprak over De Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en wat dat gaat betekenen voor hulpbehoevenden, werknemers in de zorg en mantelzorgers. Ik heb hem hierover overigens gecomplimenteerd!

Buitenhof TV 14-09-2014

Buitenhof 1

 

 

Om onnodig verzuim bij werknemers te voorkomen (want dát blijft mijn missie!) zijn er wat mij betreft vijf ingrijpende processen die aandacht behoeven:

  1. Vanaf 1 januari 2015 worden gemeenten verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de ondersteuning aan mensen, zodat zij zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. En andere mensen kunnen blijven ontmoeten. Dit is een enórme operatie (‘transitie’) waar ambtenaren van Gemeenten heel véél en complex werk voor moeten verzetten en dat, ook nog onder grote druk van allerlei partijen. Ik sprak hier gisteren over met een Gemeentesecretaris, die verantwoordelijk is voor de werkorganisatie van zijn Gemeente. Om overmatig stress te voorkomen zou ik hen willen zeggen: ieder doet zijn uiterste best, meer is niet mogelijk. Gaan er dingen niet goed? Voel je wél verantwoordelijk, maar trek het je niet persoonlijk aan. “Er zullen dingen fout gaan, maar nu gaan er ook dingen fout”, erkende Staatssecretaris Van Rijn. Het doel is om het voor de hulpbehoevenden makkelijker te maken, en dan moet je ergens beginnen. Natuurlijk wil niemand dat íemand hiervan ook maar de dupe zal zijn.
  2. De heer Van Rijn noemde het al: zorg er op tijd voor dat medewerkers in de zorg, die moeten worden ontslagen, op goede andere plekken kunnen worden ingezet. Heb oog voor hen, voor hun kwaliteiten en drijfveren. Praat met ze. Wat willen ze zelf graag? Wat zien ze zelf aan mogelijkheden? Hierin kan een bedrijfscounsellor overigens mooi werk verrichten!
  3. Mensen zullen in de toekomst steeds meer zelf langdurige zorg voor familieleden en/of vrienden moeten dragen. Dit betekent dat die zorg steeds meer op de schouders van werknemers komt te liggen. Hoe houden wij hen vitaal? En wat is hiervoor nodig? Hoe kunnen zij zo lang mogelijk effectief blijven functioneren? Want op hogere zorgkosten voor hen, na langdurige overbelasting, zit niemand te wachten.
  4. Werkgevers hebben kennis en middelen nodig om afspraken met hun werknemers te kunnen maken over het invullen van hun functie, de uitvoering van hun werkzaamheden en de combinatie mantelzorg en werk. Acceptatie gaat hieraan vooraf. Want wat heeft dat voor gevolgen voor iemands loopbaanperspectief?
  5. Daar waar mantelzorg (gedeeltelijk) in de plaats komt van iemands betaalde baan, moeten we er over nadenken in welke mate voor wie de financiële consequenties zullen zijn en hoe we dat regelen: de werkgever, de werknemer, de verzorgde (bij een volwassene) of de overheid.

Laat een ding duidelijk zijn: dat de overheid deze beslissing neemt, mag nooit (indirect) door een werkgever aan het adres van de werknemer worden verweten. Dat is de verantwoordelijkheid van álle partijen. Want uiteindelijk zijn vergrijzing in combinatie met ontgroening én de noodzaak van duurzame inzetbaarheid, maatschappelijke ontwikkelingen die ons allemaal aangaan.

Staatssecretaris Van Rijn en Minister Asscher zijn met elkaar in gesprek over onder andere hoe werknemers die mantelzorger zijn, beter kunnen worden ondersteund. Ik sluit graag eens een keer aan, om mijn kennis en expertise vanuit de verschillende relevante invalshoeken met hem en zijn ambtenaren te delen. Áls hij me belt, dan zal ik zeggen dat ik in ieder geval ervaringsdeskundige mantelzorger Marjo Brouns en Cora Postema meeneem (www.sprekendemantelzorgers.nl)!

 

Voorkom Onnodig Verzuim

Deel 2 – 3 Gouden Tips van professionals om onnodig verzuim te voorkomen

Nu de Rijksoverheid bezig is met zijn campagne www.checkjewerkstress.nl in het kader van het vierjarenplan tegen stress op de werkvloer, wil je als werkgever natuurlijk graag weten wat je nu concreet kunt doen in die verschillende situaties, van zoveel verschillende werknemers. Ik help jou als werkgever hierbij! 
Met enige regelmaat vraag ik experts die specifieke groepen werknemers begeleiden in een ingrijpende, doorgaans stressvolle, periode van hun leven, om tips te schrijven voor mijn blog. Want wie kan jou als manager, leidinggevende of HR-professional nu beter voorzien van goede tips dan deze professionals? Vaak zijn zij namelijk ook nog ervaringsdeskundige!

Zij begeleiden bijvoorbeeld werknemers zoals:

  • Ouders die een (v)echtscheiding doormaken;
  • Mensen die na een scheiding in een samengesteld gezin terecht komen;
  • Jonge moeders die op zoek zijn naar nieuwe balans in hun gezin;
  • Mantelzorgers die werk, gezin en mantelzorg moeten combineren;
  • Mensen die een kind of partner hebben verloren;
  • Mensen die kanker hebben of dat hebben overleefd.

Deze professionals delen de zorg en inzet voor deze mensen en besteden aandacht aan hoe deze groep werknemers met een goed gevoel en/of vitaal aan het werk kan blijven.

Ik ben er van overtuigd, dat als werkgevers én werknemers beter worden begeleid bij het effectief omgaan met langdurige verzuimsituaties, veel onnodig verzuim kan worden voorkomen. Daarom geef ik je hieronder, van 2 van hen en van mijzelf, de Gouden Tip voor jou als werkgever!

Tip 1    “Houdt contact met je medewerker”
(door: Marina Fransen, re-integratiecoach) www.cancerandcareer.nl
marina fransen
In zijn algemeenheid geldt dat een tevreden medewerker minder vaak ziek is. Tevredenheid kun je als werkgever bewerkstelligen door betrokkenheid te tonen bij hetgeen een medewerker doet, zowel op het werk als thuis. Mensen met kanker zijn veelal langdurig uit de running. Vaak wordt gedacht dat iemand ‘met rust gelaten’ moet worden. Maar niets is minder waar. Het werk beslaat een groot deel van iemands leven, laat dit ook zo zijn tijdens ziekte. Daarnaast wordt regelmatig geconcludeerd dat iemand met kanker niet kan werken. Dit is lang niet altijd het geval. Naast het volgen van behandelingen kan iemand mogelijk (aangepast) werk verrichten. Maak dit in elk geval bespreekbaar in overleg met de bedrijfsarts en medewerker. Ziek zijn is iets anders dan arbeidsongeschikt zijn. Onze gespecialiseerde medewerkers vertellen u graag meer over de mogelijkheden.

Tip 2   “Begrip voor mantelzorg wordt met grotere loyaliteit betaald”
(door: Marjo Brouns, mantelzorger) www.marjobrouns.nl
Marjo Brouns
Afspraken over het combineren van werk en mantelzorg horen gebaseerd te zijn op een beleid dat daarvoor in de organisatie ontwikkeld is en gevoerd wordt. Daarmee schep je ook voor leidinggevende een kader van mogelijkheden. Bovendien laat je het maken van afspraken niet aan de willekeur van individuele leidinggevende over. Uitgangspunten voor dat mantelzorgvriendelijk beleid dienen gebaseerd te zijn op zowel het belang van een goede balans in werk en privé als ook op het belang van ondernemingsresultaten.

Werkgevers beseffen veel te weinig dat goede afspraken over het combineren van mantelzorg en werk en begrip voor de werkende mantelzorgers een directe relatie hebben met duurzame inzetbaarheid, met motivatie en loyaliteit van werkende mantelzorgers en daarmee ook direct een positief effect hebben op de (ondernemings)resultaten. Begrip voor mantelzorg wordt met begrip betaald.
Ik schreef er dit blog over: http://www.marjobrouns.wordpress.com/2013/08/23/manager-en-mantelzorg/
En tot slot, de Voorkom Onnodig Verzuim-tip:
Foto eBookBied de medewerker aan om eens met een vertrouwenspersoon te praten. Die is er namelijk alleen voor hem of haar. Hier kan de medewerker in een veilige situatie zijn hart echt luchten. Je voorkomt dat overmatig of nodeloos veel informatie over iemands privéproblematiek op de werkvloer terecht komt. En je medewerker krijgt handvatten om met jou of zijn of haar leidinggevende gericht te spreken over oplossingen die echt werken: “pas wanneer het echte probleem kan worden aangeraakt, in een veilige setting, is er ruimte voor passende oplossingen”.

Deze boodschap kreeg ik onlangs van een cliënt: “Jennifer, ik heb 6 therapeuten gehad, maar sinds ik met jou bezig ben, kom ik tot de kern. Waar het om gaat. Ik was afgelopen weekend zo boos op je, omdat je zoveel bij me los maakt. Maar daarom ben ik juist zo blij me je. Dat je zoveel bij mij kúnt losmaken. Ik zat op slot. Was van binnen als een snelkookpan. Een ding weet ik zeker. Ik ben 12 weken geleden uitgevallen met een burnout, die met medische klachten begon. Ik begreep totaal niet wat me overkwam, waarom ik me voelde zoals ik me voelde. Dat ik niks meer kon! Behalve huilen en slapen en alles in mijn lijf deed pijn. Als ik jou op dat moment niet had ontmoet, was ik nooit zover geweest als waar ik nu sta. Het is zwaar, heel zwaar, maar ik heb er vertrouwen in dat jij me verder helpt om alle ingrijpende gebeurtenissen die ik jaren heb weggestopt, een mooie plek te geven. En dat ik mijn eigen toekomst kan creëren!”

Hoeveel weken onnodig verzuim is hiermee voorkomen? Het exacte antwoord heeft niemand, maar het feit dat onnodig verzuim is voorkomen, ligt er wel! En dat is mijn droom: dat mensen een fijner leven hebben doordat ze uiteindelijk gezonder en met meer plezier hun werk kunnen doen!