Onlangs deed een artikel van prof. dr. Wilmar Schaufeli in NRC nogal wat stof opwaaien onder mij en mijn collega-CSR-stresscoaches van CSR-centrum (voor Chronische Stress Reversal). In dit artikel bepleit de professor dat bevlogenheid het medicijn tegen burn-out is. U kunt het artikel hier lezen.
Het belang van voldoende herstel
Ik wilde hier destijds een reactie op schrijven, maar ik moest toen andere keuzes maken in waar ik mijn energie aan kon en wilde besteden. Daarom was ik verheugd dat Carolien Hamming, directeur van CSR-centrum, een reactie in NRC schreef: “De prof moet beter weten over stress”
Hoe zit het met fysiologische energie?
Bevlogenheid geeft geen energie. Werken kost energie, altijd. Alleen de mate waarin het werk energie kost, verschilt. Uiteraard besteden we onze energie liever aan zaken die ‘positieve’ energie kosten dan aan zaken die ‘negatieve’ energie kosten. Het is ook beter voor onze mentale gezondheid. Daarom helpt het zeker als bronnen van werkstress minimaal aanwezig zijn.
Bevlogen en toch burn-out?
Carolien Hamming licht in dit blog toe hoe dat precies zit. Dat doet zij aan de hand van een praktijksituatie van een werknemer die burn-out raakte en volgens de CSR-methode werd begeleid bij herstel: “Bevlogenheid geen perfecte preventie voor burn-out”.
En ook collega CSR-coach en bedrijfsarts bevestigt …
Tenslotte schrijft CSR-collega Gijs Schraa, tevens bedrijfsarts, een opiniestuk naar aanleiding van het artikel van prof. dr. Schaufeli in het Brabants Dagblad over het risico van bevlogenheid en het belang van tijdig stoppen. Ter preventie van burn-out.
“Tijd om stil te staan. ‘Even stop’! Er moeten keuzes gemaakt worden en misschien moeten er ook wel knopen worden doorgehakt. Het is verstandig op zo’n moment om wat hulp te zoeken. Omdat er meerdere factoren ten grondslag kunnen liggen aan dergelijke klachten, is raadpleging van een deskundige aan te bevelen om eens goed te inventariseren. Praten over je zorgen, hoe is het zover gekomen, wat wil ik eigenlijk, wat is voor mij het beste om te doen, zijn er tips om klachten te voorkomen, allemaal vragen die je wellicht moeilijk alleen kunt beantwoorden.
Het hele artikel kunt u hier lezen.
Hoe zit dat bij mij?
In mijn bedrijf en praktijk werk ik bijna elke dag bevlogen. Velen die met mij werken of hebben gewerkt, kunnen dat beamen. Ik vind het zó leuk, dat ik als het ware altijd wel door kan gaan. Dat houdt een risico op burn-out in zich, als ik niet weet hoe ik herstelgedrag kan vertonen of dat onvoldoende doe. Of te weinig aandacht geef aan mijn omgeving. Ik moet echt bewust tegen mezelf zeggen: nu stop ik, dan ontspan ik en in de avonden werk ik bij voorkeur niet. Ik heb geleerd waar mijn grenzen liggen en voel het goed als ik er wel eens over heen ga. Ja, dat doe zelfs ik wel eens (er ‘moet’ nu eenmaal ook heel veel). Als men het thuis al niet aan me merkt, dan vertel ik het ze wel. Helaas blijven dan prachtige plannen wat langer ‘op de plank liggen’ of komen ze niet tot uitvoering. Of vergeet ik dingen, maak ik fouten. Maar dát 100 keer liever dan nogmaals een burn-out te moeten doorleven … Daarom ben ik het oneens met de uitspraak die prof. dr. Schaufeli deed op 27 mei jl. “De burn-out hoort er een beetje bij”.
Ik schreef begin 2017 in een blog over mijn persoonlijke verhouding tot inspanning en herstel van mijn lichaam. U kunt het hier lezen.
En wat bij mij sinds de begeleiding bij herstel van mijn burn-out ook werkt (en wat ook ik soms te weinig doe):
- Meer ‘nee’ zeggen dus minder moeten (ik leerde om dit zonder schuldgevoel te doen);
- Vaker iets ‘in de soep laten lopen’ (perfectie bestaat niet, mijn schaamte over mijn imperfectie ben ik gelukkig verloren);
- Regelmatiger naar buiten;
- Vaker mobiele telefoon wegleggen, minder op social media, later reageren op mails (soms vergeet ik dat ook nog wel);
- Meer dingen doen die ik vroeger leuk vond of nu leuk vind (puzzelen, kleuren, muziek luisteren, fietsen, naar een museum, iets onverwachts doen met mijn gezin of de kinderen apart of samen, een fijn gesprek met een vriend of vriendin).
Burn-out(klachten) en dan?
Een deskundige biedt ondersteuning bij het stoppen van de roofbouw, het aanleren van herstelgedrag en het opbouwen van vitaliteitsreserves. Ook door het onderzoeken van diep ingesleten belemmerende overtuigingen en aangeleerd gedrag om geleden verlies in ons leven te compenseren. Hierdoor kan het leven thuis en op het werk op een andere manier en vanuit een andere, gezonde invalshoek geleefd worden.
Dat geeft rust, ruimte en vertrouwen, zoals mijn cliënten aangeven. Wenst u begeleiding voor uzelf of uw werknemer(s) in de regio Den Haag / Zuid-Holland, neem dan gerust contact met mij op. Op de website van CSR-centrum kunt u een erkende CSR-coach in uw regio vinden.
De auteur van dit blog, Jennifer Hanenberg Elders, is register bedrijfscounselor en erkend CSR-stresscoach. Zij houdt praktijk in Den Haag, met haar bedrijf Voorkom Onnodig Verzuim. Zij helpt werknemers middels individuele begeleiding onnodig verzuim te voorkomen. In bedrijven helpt zij werkgevers door kennisoverdracht en dialoogsessies om onnodig verzuim te voorkomen.
